استفاده از ديزي از آنجا براي پخت آبگوشت اهميت دارد كه با استفاده از اين ظرف مواد به آرامي در مدت زمان زياد پخته مي‌شوند و به اين ترتيب غذا عطر و طعم ويژه‌اي مي‌يابد و به اصطلاح جا مي‌افتد. ادر مورد ديزي، 3 نوع ديزي سنگي، سفالي و مسي را می توان برمي‌شمرد و با بيان اين كه ديزي سفالي رواج بيشتري دارد، البته آبگوشت‌خوري نيز اصول خود را دارد. به طور معمول آبگوشت را با همان ديزي سر سفره مي‌آورند و افراد ابتدا آب را از مواد جدا كرده در ظرفي مي‌ريزند، سپس چربي گوشت يا دنبه را خارج مي‌كنند و مي‌كوبند و 2 مرتبه داخل آب مي‌ريزند و سپس آب گوشت را كه دنبه يا چربي كوبيده در آن شناور است در كاسه‌‌اي مي‌ريزند و نان را كه معمولا سنگك است در آن تريد (تليت) مي‌كنند.

 پس از تريد نوبت نخود و لوبيا و گوشت و سيب زميني است كه آنها را نيز با گوشتكوب مي‌كوبند و به صورت گوشت كوبيده درمي‌آورند و همراه انواع چاشني مانند ترشي ليته، دوغ و سبزي خوردن صرف مي‌كنند. هرچند آبگوشت غذايي كاملا ايراني است، اما امروزه اين غذا در بسياري از كشورهاي ديگر نيز طرفداراني دارد. از كشورهاي عربي گرفته تا كشورهاي اروپايي امروزه آبگوشت جاي خود را در ميان بسياري از اقوام جهان باز كرده است. ابراهيمي اين كشورها را شامل افغانستان، تاجيكستان، مصر و سوريه برمي‌شمرد و مي‌گويد: در ارمنستان نيز آبگوشتي كاملا شبيه آبگوشت ايراني‌ها وجود دارد كه با نخود و گوشت تهيه مي‌شود و براي پخت آن را داخل تنور يا فر قرار مي‌‌دهند.

قدم رنجه فرمودین منووووووووور!

بازم سر بزنین وب مشتیا نظر یاتون نییییییره!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: